Een overweldigende, geweldige ervaring
Door: Sander Grootemarsink
27 Januari 2014 | India, Nariman Point
Hallo allemaal,
Toen we het vliegtuig uit kwamen, roken we meteen de aparte (niet heel prettige) geur die door heel Mumbai hangt. Ook het constante lawaai van claxons en auto's was vanaf het eerste moment iets waaraan we moesten wennen. Toen kwam voor mij een van de spannendste momenten; het ontmoeten van de (in feite wildvreemde) familie. Maar die spanning was nergens voor nodig, iedereen is zo aardig en zo behulpzaam, ik voelde me meteen thuis bij de familie. Na zondagmiddag even te hebben geslapen, ik was doodop, namen ze me mee naar een prachtige tempel met een prachtig uitzicht over "the queens jewelry." Wat mij opviel was dat ze behoorlijk open praatten over de cultuur, zowel over de positieve als negatieve kanten zoals de sloppenwijken. Na dit uitstapje gingen we uit eten, ik had graag gewild dat ik het zou herinneren als lekker eten in een restaurant, maar voor de ingang stond een oude, arme, tengere, zielige vrouw te bedelen. We stonden in de rij en zij tikte me telkens op de schouders, dit was een vervelend moment, terwijl ik rondloop op mijn schoenen van honderd euro, heeft zij niet genoeg geld om in een normaal te eten, een van mijn grootste eye-openers tot nu toe. Afgezien van dat bevalt het eten ons goed tot zeer goed! De families houden rekening met ons en zorgen voor iets minder scherp eten en dat bevalt goed.
Het is nu wel weer mooi geweest voor vandaag, het is bijna 12 uur en hoog tijd om te gaan slapen, morgen weer een drukke dag!
Groetjes Sander Grootemarsink en alle andere leerlingen!
Toen we het vliegtuig uit kwamen, roken we meteen de aparte (niet heel prettige) geur die door heel Mumbai hangt. Ook het constante lawaai van claxons en auto's was vanaf het eerste moment iets waaraan we moesten wennen. Toen kwam voor mij een van de spannendste momenten; het ontmoeten van de (in feite wildvreemde) familie. Maar die spanning was nergens voor nodig, iedereen is zo aardig en zo behulpzaam, ik voelde me meteen thuis bij de familie. Na zondagmiddag even te hebben geslapen, ik was doodop, namen ze me mee naar een prachtige tempel met een prachtig uitzicht over "the queens jewelry." Wat mij opviel was dat ze behoorlijk open praatten over de cultuur, zowel over de positieve als negatieve kanten zoals de sloppenwijken. Na dit uitstapje gingen we uit eten, ik had graag gewild dat ik het zou herinneren als lekker eten in een restaurant, maar voor de ingang stond een oude, arme, tengere, zielige vrouw te bedelen. We stonden in de rij en zij tikte me telkens op de schouders, dit was een vervelend moment, terwijl ik rondloop op mijn schoenen van honderd euro, heeft zij niet genoeg geld om in een normaal te eten, een van mijn grootste eye-openers tot nu toe. Afgezien van dat bevalt het eten ons goed tot zeer goed! De families houden rekening met ons en zorgen voor iets minder scherp eten en dat bevalt goed.
Het is nu wel weer mooi geweest voor vandaag, het is bijna 12 uur en hoog tijd om te gaan slapen, morgen weer een drukke dag!
Groetjes Sander Grootemarsink en alle andere leerlingen!
-
27 Januari 2014 - 19:57
Anja Rivera:
Hey Sander,
Goed geschreven stukje!! En ja, zo is het wel he, dat dubbele gevoel!
En geniet van alles..vooral van het eten!! hahaha!!! -
27 Januari 2014 - 20:32
Marga:
Sander ,meer meer van zulke verhalen ,dat lezen wij graag .
We zijn trots op je .
Groetjes vanuit het koude Ommen
-
29 Januari 2014 - 22:29
Annie:
Hallo Sander.
Mooi reisverslag! Geniet van alle indrukken en voor later alvast goede reist terug.....
Groeten van Evert en Annie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
